Ως «πρόσθετο τροφίμων» νοείται οποιαδήποτε ουσία που είτε έχει θρεπτική αξία είτε όχι, δεν καταναλώνεται συνήθως μόνη της ως τρόφιμο, ούτε χρησιμοποιείται συνήθως ως χαρακτηριστικό συστατικό τροφίμων, και της οποίας η σκόπιμη προσθήκη στα τρόφιμα, για τεχνολογικούς σκοπούς, κατά την κατασκευή, τη μεταποίηση, την παρασκευή, την κατεργασία, τη συσκευασία, τη μεταφορά ή την αποθήκευση, έχει ως αποτέλεσμα ή αναμένεται λογικά να έχει ως αποτέλεσμα το να αποτελέσουν η ίδια ή τα παράγωγά της συστατικό στοιχείο των τροφίμων αυτών, άμεσα ή έμμεσα.

Ο Κανονισμός ΕΚ 1333/2008 καθορίζει τους κανόνες για τα πρόσθετα τροφίμων: ορισμοί, συνθήκες χρήσεις, επισήμανση και διαδικασίες. Με τον κανονισμό αυτόν συμμορφώνονται και τα άρθρα του Κεφαλαίου ΙΙΙ (Πρόσθετες ύλες τροφίμων – Τεχνολογικά βοηθήματα – Ακτινοβόληση τροφίμων) του Α’ Μέρους του Κώδικα Τροφίμων και Ποτών.

Τα εργαστήρια ΑΝΑΛΥΣΙΣ ΜΟΝ. Α.Ε. μπορούν να προσδιορίσουν με διαπιστευμένες και πλήρως επικυρωμένες αναλυτικές μεθόδους ένα μεγάλο εύρος προσθέτων:

• Συντηρητικά (Βενζοϊκό Οξύ, Σορβικό Οξύ, Θειώδη, Parabens, Ναταμυκίνη, Νιτρικά, Νιτρώδη  κά)
• Χρωστικές (Κουρκουμίνη, Καρμίνη, Αζωρουμπίνη, Ταρτραζίνη, Αμαράνθη, Πονσώ 4R, Ερυθροζίνη B, Ερυθρό 2G, Ερυθρό Allura AC, Sudan Ι, Sudan ΙΙ, Sudan ΙΙΙ, Sudan ΙV (Scarlet Red), Sudan Orange G, Sudan Yellow, κά)
• Ρυθμιστές Οξύτητας (Οργανικά Οξέα: Οξικό, Κιτρικό, Ασκορβικό, Γαλακτικό, Τρυγικό, Προπιονικό, κ.ά.)
• Αντιοξειδωτικά (BHA, BHT)
• Γλυκαντικά (Σακχαρίνη, κά)
• Άλλα πρόσθετα (Καφεΐνη, Γλουταμινικό Οξύ, κά)